Meikamerbos



Op 9 september 2023 opende wethouder Henk Groote van de gemeente Montferland samen met Thea Pierik, als bestuurslid van de Stichting Algemene Gezondheidszorg Didam een fietscrossbaan en een beweegtuin. Beide partijen leverden een grote bijdrage aan het tot stand komen van deze voorzieningen.

De fietscrossbaan en de beweegtuin liggen ingesloten tussen het Meikamerbos en het evenemententerrein. De accommodatie van de vv Sprinkhanen ligt daar ook. Het komende jaren te bouwen nieuwe dorpshuis met sportzaal komt daar ook te liggen. Veel voorzieningen in Nieuw-Dijk liggen dus of komen te liggen aan de rand van het Meikamerbos.

  • `Geschiedenis Meikamerbos Het Meikamerbos heeft een lange geschiedenis alhier kort beschreven.              
  •   Aanwezige voorzieningen in het Meikamerbos

Voor belangstellenden is op deze site een afzonderlijke tekst opgenomen waarin uitgebreider wordt ingegaan op de geschiedenis van het Meikamerbos.

Geschiedenis Meikamerbos:

De Meikamer maakte oorspronkelijk deel uit van een groot bos- en heidegebied,. Deze zogenaamde woeste grondenwaren in eerste instantie van iedereen, maar keizer Karel de Grote (900) en zijn nazaten beschouwde al het bosgebied als hun eigendom oftewel keizerlijke domeinen. Toen hun invloed geringer werd gingen ze dienen voor gemeenschappelijk gebruik van alle bewoners uit de aangrenzende buurtschappen. Zij werden gezamenlijke eigenaren en kapten er brand-, afrasterings- en timmerhout. Er liepen paarden, koeien en varkens in de bossen en men haalde er strooisel en veevoeder uit.

 Door de bevolkingstoename werd dit onbeperkt gebruik schadelijk: Steeds meer bos verdween. Mensen kapten eenvoudigweg bomen namen een stukje grond in gebruik en bouwden hier hun hutten op. Andere delen veranderden in uitgestrekte heidevelden.

In de middeleeuwen ontstonden de markenorganisaties / genootschappen. Een aantal personen werden belanghebbende in deze organisatie en de gronden werden bestuurd door deze   markenorganisaties. 

Uiteindelijk werd het bos verdeeld in drie bosmarken te weten: Loilderholt, Milsterholt (middelste) en Waverloholt. De Meikamer behoorde tot het Milsterholt. De geërfden met als belangrijkste bezitter de Graaf van den Bergh, richtten organisaties op voor het beheer van het bos. Zij stelden regels op voor het gebruik van het bos en stelden boswachters aan voor het toezicht op de naleving. Omstreeks 1700 besloten de geërfden uit de drie bosmarken al het hout te kappen en te verkopen en dan de grond onder elkaar te verdelen. De Meikamer werd voor het eerst als zodanig genoemd in de kadastrale atlas van 1832 (sectie F)

Het grootste gedeelte van de (huidige) Meikamer was volgens deze atlas in het bezit van drie eigenaren te weten Weduwe Teunis Bolder, Arnoldus Berendsen en de weduwe Hendrik Hendriksen. Dit Nieuw-Dijkse deel bestond rond 1720 bijna geheel uit beuken en eikenbossen Later werd dit gebied overgenomen door  de nieuwe eigenaar van dit gebeid A.J.C. baron van Voorst tot Voorst in 1837 (deels) en in 1856 (resterende deel) In 1866 werd een weg door de Meikamer aangelegd. Het gebied was aangeplant met dennen en akkermaalshout, ook wel eikenhakhout of eikenslaghout genoemd. De meeste dennen zijn later gekapt en niet meer ingeplant. Het gebied was feitelijk ook te nat voor eikenhakhout, althans om het goed te exploiteren dus maakte men dammen, met daartussen greppels. Dit is de toestand zoals het nu nog is.  In verband met het bedrijfsmatige beheer waren deze bosgebieden gesloten voor het publiek en vooral ook in verband met stropers.

De familie van Voorst tot Voorst heeft veel betekend voor Nieuw-Dijk. Zo maakten zij de stichting van de parochie mogelijk door de Meikamerlaan door te trekken. Ook maakten zij het oprichten van de toenmalige openbare school en de latere uitbreiding hiervan mogelijk door grond beschikbaar te stellen. Ook de sportvelden de nissenhut voor het jeugdwerk konden zo worden gerealiseerd. In 1968 werd de Meikamer officieel voor het publiek opgesteld. Men kon er nu in tegenstelling tot daarvoor weer vrij in rondwandelen.

Geleidelijk is het gebied steeds verder ontgonnen en  verkleind, totdat het huidige bosgebied, en is door de aanleg van de Twenteroute (A18)  het Meikamerbos in twee delen uiteen gevallen en voor een ander deel opgeofferd. Het bos kwam gedeeltelijk in handen van Staatsbosbeheer en voor een ander deel in handen van particuliere eigenaren. Later kwam een deel van het bos in het bezit van de toenmalige gemeente Didam. Dit maakte het beheer lastig. Onjuist beheer tastte de kwaliteit van het bos aan, zodat er bijvoorbeeld steeds minder van de oorspronkelijke begroeiing was terug te vinden. Op initiatief van de Vereniging Leefbaar Nieuw-Dijk hebben een aantal vrijwilligers eind negentiger jaren het Meikamerbos opgeknapt. Zo zijn paden aangelegd en verbeterd, een aantal bankjes, bruggetjes en duikers geplaatst. Het bos kreeg hierdoor een deel van zijn oude glorie terug en werd beter toegankelijk voor het publiek. Op 5 november 2000 is het Meikamerbos door wethouder Ted Kok van de gemeente Didam weer officieel geopend.


Aanwezige voorzieningen in het Meikamerbos

1 Looppaden

Het toegankelijke deel van het Meikamerbos aan de Noordelijke kant van de A18 heeft drie eigenaren. Over het deel in eigendom van de gemeente Montferland en het perceel van de paddenpoel zijn 3 looproutes uitgezet. Het startpunt van de routes ligt aan de Meikamerlaan bij de beweegtuin en de fietscrossbaan. De langste route is  ca 1200 meter is op paaltjes met zwarte banden aangegeven.  Daarnaast zijn twee kortere routes aangegeven. Een van 850 (rood) en 760 (blauw). Voor de jongste jeugd is de blauwe route ingericht als kabouterroute. De langste route overlapt voor een deel zowel de blauwe als de zwarte route. De zwarte en de rode route lopen ook langs een paddenpoel. Op meerdere plaatsen langs de route staan bankjes om bijvoorbeeld even te rusten.

2. Beweegtuin

De beweegtuin ligt aan de Meikamerlaan tussen het Meikamerbos en het evenemententerrein. De toestellen zijn opgesteld in twee groepen, waarvan een groep meer specifiek voor de ouderen (blauwe kleur) is. Onder de oranje toestellen ligt een zandbed van 30 cm. Het gebruik is op eigen risico. Bij de beweegtuin staat een ronde picknicktafel bedoeld voor toeschouwers of voor de sporters, bijvoorbeeld om na te praten.

3. Fietscrossbaan

Naast de beweegtuin en gescheiden door een hekwerk ligt een fietscrossbaan met een lengte van 180 meter. Na de startheuvel volgt een parkoers met veel heuveltjes en 2 uitdagende bochten. De ondergrond bestaat uit leemgrond met kleine kiezelstenen. Het gebruik is op eigen risico.

4. Jeu de Boullesbaan

Op de vrije ruimte vóór de beweegtuin is ook een Jeu de Boullesbaan aangelegd. Deze baan heeft een afmeting van ca 13 meter lang  x 2,7 meter breed. Als je hier wil boullen moet je zelf de boul-ballen meenemen.

4. Paddenpoel

De paddenpoel is in 2001 aangelegd en is bedoeld om amfibieën aan te trekken. Deels over de poel ligt een vlonder met bankjes

 

Voor meer achtergrondinformatie over het Meikamerbos, open de ingesloten tekst van Willie Thijssen


 


Meikamerbos oorsprong WT.pdf