Gisterenavond op de camping heerlijk gegeten, maar het was wel erg druk in het restaurant. Bewonderenswaardig om te zien hoe een beperkt aantal mensen in staat is om voor een paar dagen vanuit het niets, een goed gesmeerde organisatie neer te zetten.
Terug bij de tent even douchen, nazitten, voetverzorging links en rechts en weer op tijd naar bed.
Er zijn nogal wat vragen gerezen over de dubbelgezouten soep in het verslag van gisteren. Als wandelaar moet je ook op tijd het zout in je lichaam aanvullen. Met de soep zoals we die gisteren hadden is dat gelijk geregeld; 2 vliegen in één klap. De soep was dus wel goed.
Reveille voor de laatste keer deze week rond half vijf en Erik heeft de ontbijtpaketten al weer gehaald, met de bus naar de Wedren en om
zes uur gestart. Na een paar honderd meter wacht ons de eerste verrassing. Onze nazaten Jake en Luc verrassen ons met het allereerste biertje voor vandaag. Erg attent mannen en hartelijk bedankt.
Even daarvoor hebben we Anniek en Veerle al gespot.
Verder gegaan en om acht uur bij de Eikenhorst de eerste koffiepauze waar we ook Erik en Angelica met Hennie P. voor het eerst zien vandaag.
Om half elf volgens planning in Linden waar we bij binnenkomst worden verwelkomd met een ware schuttersboog. Bij de Burcht de traditionele tomatensoep met een biertje. Nou had ik deze zin al geschreven toen Ruud de bestelling had opgenomen. Raad eens wat? Het bier is op! Dan maar verder naar het Wapen van Beers waar we rond half twaalf arriveren. Hier is gelukkig beter ingekocht!
Maar ja, we kunnen hier niet blijven zitten en het is nog een eind naar Nijmegen. Tegen twaalven het gezellige Cuijk gepasseerd en via de legendarische pontonbrug naar de oostzijde van de Maas alwaar een korte tussenstop wordt ingelast.
Het gaat goed en, hoewel links en rechts pijntjes worden verbeten, blijven de sokken aan voor de laatste 14 km. Daarna zien we wel verder.
Via de dijk naar Mook, door Molenhoek en Malden over de Via Gladiola naar Bocht125, onze vertrouwde verzorgingspost waar we om drie uur arriveren. Ook de laatste dag heeft het team niet verslapt en laten nog even zien wat saamhorigheid kan brengen. Hartelijk bedankt allemaal en tot volgend jaar.
Tegen vieren treden we aan voor de laatste zes kilometers met een tussenstop bij de 4 Heeren alwaar maar liefst vijftig Nieuw-Dijkse supporters op het bordes en in de menigte staan, overweldigend en hartverwarmend. Mensen, allemaal hartelijk dank voor jullie steun.
Op het laatste stuk langs de niet meer al te volle tribunes naar de Wedren waar we met 10 + 3 net op tijd finishen voor ons kruisje. In de aftiteling hiervoor nog éénmaal de namen: Marjo Egging, Marcel Egging, Berry Engelen, Herbert Könning, Rein Derksen, Erik Brussen, Arnold Jansen, Ruud Bieringa, Hennie Mennings en Theo Derksen + Angelica Swenne, Erik Derksen en Hennie Pouwels.
Het was wederom een geweldige editie, deze nummer 103.
We gaan ons welverdiende biertje drinken bij de Vereniging en het was nog lang onrustig in de stad.
Morgenvroeg kom ik nog met een kort afsluitend verhaal over de vrijdagavond en verder vanaf de camping waarna we gaan aansluiten bij het schuttersfeest van St. Antonius in Nieuw-Dijk.
